Her Yer Kirli Ruhum Tertemiz…..
Dünya ne garip bir yerdi anne.
O kadar bütünleşmiştim ki karanlıkla..
Her girişimde madene..
Düşünürdüm hep nasıl bir şeydir, ölüm
Her sağ çıkışımda o kör kuyudan..
Kamaşırdı gözlerim gün ışığından..
Öyle nadir görürdüm ki gün yüzünü.
Güneşe hasret kalmıştım be anne..
Daracık tünellerde yerin altında..
Aynı kaderi paylaşanlarla
Bölüştüm ekmeğimi hep o kör karanlıklarda..
Hayat hiç kolay olmasa da
Yine de oğlun güçlüydü be anne!
Her kazmayı salladığımda..
Düşünürdüm beklediğini o tertemiz tek göz odada..
Her yer o kadar kirliydi ki burada..
Hasrettim yemeğimi yemeye tertemiz bir mekanda..
Ne zaman Görsem temiz bir yer..
İçim titrerdi hep eyvah! Ya Kirletirsem…
Yüreğim,beynim hep temizdi be anne!
Nasıl bölüştüysem ekmeğimi her zaman yerin altında.
Bu garip dünyaya veda ettiğim son dakikalarımda..
İçime çektiğim son nefesi bile paylaştım arkadaşlarımla..
Görecektin nasıl da onurlu bir dayanışmaydı be anne!
Şu an alışmaya çalışıyorum bu muhteşem aydınlığa..
Öyle kamaşıyor ki gözlerim güneşin,yıldızların ışığında.
Bu defa aydınlığı paylaşıyorum yüzlerce arkadaşımla..
Burası dünya gibi garip bir yer değil be anne!
17/05/2014
