arkadaşlarım
onlar benim avustralya’daki ilk arkadaşlarım
salıncak kavgası yapılmayan
pamuk şeker satılmayan bir parkta tanıştığım
tam olarak ortak bir dilde buluşamadığımız
ama karşılıklı paslaştığımız ingilizce kelimelerle
iki kelimeyi bir araya birlikte getirdiğimiz
güzel çocuklar, onlar bana
‘taş, makas, kağıt’ oynamayı öğreten iki kardeş..
onlar benim ıraklı karşı sokak komşularım
evlerine davet ettiler beni, ingilizceye
benim kadar yabancı anneleri arapça karşıladı
sonra ben arapça oldum ve anlatıldım annelerine
arapça bana ne yakışmış olmalı anneleri gülümsedi
hissettim arapça sevdi beni ama sanmam
‘büyüyünce seni kızıma alacağım’ dediğini
belki de demiştir kim bilir..
onlar benim iki dil konuşabilen yürekli kardeşlerim
onlar boyunlarında zülfikarla
ülkenin ve milletinin bütünlüğüne tehdit sayılmadan
kendi dillerinde kahkahalar atabilen
barışın, devrimin, göreceğimiz güzel mutlu günlerin
müjdecisi, güzel yüzlü, güzel kalpli çocuklar
ben onları sevdim, onlarla insanlığı, insanlığımı
mümkün olsa söylesem dünyanın bütün dillerinde..
18 Temmuz 2014
