Nihal Bıkım
Nihal Bıkım's Latest Posts
BAHAR OLSUN SEVMELERİN / Nihal BIKIM
Seveceksen beni yarim, Aynı mevsimde dursun gönlün. Mesela hep bahar olsun sevmelerin… Ki biz acının meskeninden gelmişiz Bahara hasrettir yüreğimiz. Ne kadar güneş olsa da kıblemiz Faq-ı Teyran gibi özgürlüğe de hasretiz. Acının yok betimlemesi, Esmere çalan toprağımızda. Antik çağlardan gelir, Gözlerimizin suskunluğu. Düşlerimiz bir eşkiya, hep kanar. Belki de bu yüzden dönüktür yüzümüz, Dağların […]
CAN YÜCEL / Nihal Bıkım
Öz geçmişini yazmayacağım Can Baba’nın. Dileyen ve merak eden arama motoruna yazar ve okur. Zaten aşağıdaki dizeler aslında Can Yücel’in bir anlamda öz geçmişidir. Ben ömrümce muhalif yaşadim Devletçe de menfi bi “tip” sayıldım. Onun için kan gurubum Rh negatif. Can Yücel….Çok yönlü bir kişilik, çok yönlü bir edebiyatçı…Şiir gibi küfreden adam…Müthiş beyin, müthiş şair, […]
TÜRKİYE EDEBİYATINDA HAZİRAN// YA DA HAZİRANDA AHMED ARİF OLMAK / Nihal BIKIM
Garip bir rastlantı olarak Haziran, güçlü kalemlerin yitip gittiği ay olarak hafızalara yerleşti. “sokaktayım gece leylâk ve tomurcuk kokuyor yaralı bir şahin olmuş yüreğim uy anam anam haziranda ölmek zor!” 1-Hasan Hüseyin’in bu şiirini ithaf ettiği Orhan Kemal 2 Haziran 1970’te öldü. 2-Ahmet Haşim – 4 Haziran 1933 3-Cahit Zarifoğlu – 7 Haziran […]
KALBİM / Nihal Bıkım
Kalbim ki; Mutluluğun uyutulduğu topraklara benzer. Harran gibi… İçine çokça acı gömülen, Ve çokça umut aslında. Kalbim; Bir yanı umutsuzluğa bakarken, Öteki yanı senli aşklar yaşamak ister, Süphan gibi.. Biraz mağrur, Ve olabildiğince asi. Kalbim, Aşkın unutulduğu gecelerde, Nadide bir keman sesi gibidir. Dicle gibi… Hem çılgın bir aşka çağıran, Hem de uysal bir yalnızlığa. […]
KALBİM / Nihal BIKIM
Kalbim ki; Mutluluğun uyutulduğu topraklara benzer. Harran gibi… İçine çokça acı gömülen, Ve çokça umut aslında. Kalbim; Bir yanı umutsuzluğa bakarken, Öteki yanı senli aşklar yaşamak ister, Süphan gibi örneğin, Biraz mağrur, Ve olabildiğince asi. Kalbim, Aşkın unutulduğu gecelerde, Nadide bir keman sesi gibidir. Dicle gibi örneğin, Hem çılgın bir aşka çağıran, Hem de uysal […]
GÖZLERİ YOSUN KOKULU DENİZ / Nihal BIKIM
Uzun adam, Yattığın toprak sıcak mıdır bilemem, Ama burada soğuk esiyor rüzgarlar hala. Karlı yollarda pusular… Aşmıştın oysa sen en karlısını yolların, Vuruldun bir hainin ellerinden, Zemherinin düştüğü zamanda, Güneş olurken yeryüzüne. Ve Hızırla İlyas’ın vuslatında bıraktın gözlerini. Onlar da utandı o şafakta, Buluşmadılar bir daha. Bense çocukluğumu büyüttüm gözlerinde Yosun kokulu gözlerin… Bazen küçük […]
Çınar Gibi / Nihal BIKIM
Sık giderdik çocukken, Beyazıt’taki toz ve kağıt kokan sahaflara. Kitaplar değildi etkileyen beni, Ne de sakallı ve gözlüklü ihtiyar. Bir çınar vardı hemen önünde, Altında tahta tabureleri olan. Çınar da çınar ama, Yüzyıllık yalnızlığına eş, Ve ihtişamla göz gezdiren. Babam sanırdım, Yukarıya kaldırıp başımı, Baktığımda gövdesine. Öyle ayakta, öyle yıkılmayan, Gölgesine sığınanları, Dallarıyla kucaklayan… Babam, […]