Sarıl Bana / M Can Güney

belki bir de
bir türlü duyulmayan
çığlığında annelerin
yüreğimizin kanayan yarası
kardeşliğe hasret
o güzel ülkem

sanma sakın değmez
bu yangın yeri
bu darmadağan,
cehenneme dönmüş ülke
değmez bir tek gülüşü
bu yoksul çocukların
üzgün, sessiz, mutluluğa hasret
hep böyle kalacak

sanma sakın
hep ayaklar altında olacak
insanlık onuru,
yoksullar hep kabullenecek
varlıların onlara biçtiğini,
inanlar
inadıklarının çiğnenmesine
katlanacak hep böyle

sanma sakın 
korkaklar
korkuyla hüküm sürecek sonsuza dek
yok sayılan, horlanan emek
düşmeyecek yollara
yeniden haykırmayacak
erdemi, adaleti, eşitliği

gidipte vazgeçemediğimiz
kalıpta yaşayamadığımız
yüreğimizin kanayan yarası
o güzel ülke
kürek kemiklerimizde saplanmış
bir hançer acısıyla da olsa
sanma sakın
yeniden kalkmayacak ayağa

inan bana sevgilim
eninde sonunda yeşerecek alıyla, moruyla
rengarenk olacak insan
barışın, demokrasinin,
eşitliğin gülleri açacak yeniden
erdem, o şairin dediği kız olan kız
çıkacak en güzel renkleriyle dağlara

geçecek
bu yaşananlar da geçecek
geriye bir tek
seni sevdiğim kalacak bende
bir de o masum çocukların
yangın mavisi gözleri

belki bir de sıcak teninin izi dudaklarımda
gülüşün durur benimle hala yakamda
sarıl bana