yüreğimizin yarısı / M. Can Güney
yüreğimiz
yarıldı ortasından bir gece vakti
tam ortasından
sessizce ikiye ayrıldı
yarısı sizde kaldı
yarısı
kendini bilmez bir halde
göğsümüzde
ölümü konusuyor
tam on aydır türkiye
ölümü konusuyor
kış, bahar ve yaz
ölümü taşıyor
solunan hava
içilen su
bölünen ekmek
içine çekiyor
yeryüzü, denizyüzü, gökyüzü
ölümü
her geçen gün
eksiliyor insanlığımız
sevgililer kalıyor geride
daha yazılmamış nice şiir
söylenecek onca türkü kalıyor
her geçen gün
yas tutuyor
oturulmamış sıra
içilmemiş su
öpülmemiş dudak
her geçen gün
yok oluyor insanlığımız
diyaloğu başlatın
ölümleri durdurun diyor
yüreğimizin yarısı
diğer yarısı
çığlıklar içinde çaresiz
bir gece vakti
o korkunç anı yaşayan
ana yüregi acı fısıldıyor
yaprak gibi
sessizce düşüyor geceye
kimse duymuyor
kanat çırpar gibi
sesler çıkarıyor
hüzün yetmiyor
uçuyor havada kül gibi
ölmek onlara yetmiyor
mırıldanıyor birisi
şarkı söylüyor birileri
kimse duymuyor
yüreğimizin yarısı
sessizliğin alkışında yok oluyor
yaşamak onlara yetmiyor
yüreğimiz
yarıldı ortasından
bir gece vakti
tam ortasından
sessizce ikiye ayrıldı
yarısı sizde kaldı
yarısı
kendini bilmez bir halde
göğsümüzde
01/11/2000