M. Can Güney
M. Can Güney's Latest Posts
Hiç yitmedin ki / M. Can Güney
Hiç yitmedin ki / M Can Guney Sen hiç yitmedin ki yürekte Gece de güneş Soğukta ateş oldun Kurakta damla damla can Sen kumsallar boyu kanatlarında rüzgarın Saçlarımda kalan Elleri oldun kimsesiz dokunuşların Hiç yitmedin ki Getirdim gülüşünü yanımda Bir ülkeden ötekine Sen koynumda sarılıp yattığım Yokluğunda göğsümde taşıdığım Sevda oldun […]
aklım sende / M. Can GÜNEY
aklım sende yaşam sürüyor birşey olmamış gibi oysa dokunsam kanayacak içimde seller içimde sevdan akıyor şimdilerde bir kayadan ötekine çarpa çarpa sürüklenen bir karanfil yüreğim bırakmış kendini suyun türküsüne bir çağlayandan ötekine düşüyor gün geçmiyor gün geçmiyor ki güzelim, sevdiğim, bir tanem, gül tanem, nar tanem yurdum, yurdumun o güzel, namuslu insanları ay karanlık gecede […]
yüreğimde bir avuç volkan / M. Can Güney
sanma ki geriye sadece hoşgörünün diyarıyken şimdiler de ölümlerle yorgun kentte bedenini siper ettiğin dört ayaklı minare kalır bir de faili meçhullar peşinde koşan analar öperken kendi oğulları gibi seni sarılırken boynuna kokladıkları gömlek göğüslerinde sakladıkları resim gülüşün bir avuç sevda kalır bir de yüzyıllık sessiz bir yağmur sağanak olup yağanda delice dökülünce gök kardeşliğe hasret […]
Döğüşenler Yazacak Barışı / M. Can Güney
Acıdır sevdiğim alıp giden ömrümüzü Acıdır Çünkü savaşında bir ahlakı olmalı, bir hukuku Çünkü savunmasız gençler, çocuklar Göz göre göre, güpe gündüz Bir körpe dal kırılırca Kahpece vurulmamalı Söyle sevdiğim Nereye kadar, neye kadar dayanır insan Baksan gök sanırsın aynı gök Kuşlar yine aynı ufka uçuyor Güneş salınıp duruyor pervasız Ay yine doluyor geceye Oysa […]
Kalbim Tut Beni / M. Can Güney
Gök kana bulaşınca Kalbim tut beni Bırakırsan düşerim Yoksa nasıl dayanır bu yürek Barışa boyanmış pankartlarda taşınan O gencecik bedenlerde acıya Bunca ölüm nasıl sığar bir yıla Nasıl türküler, halaylar, renkler karışır Çirkefe, Haine, Alçağa Kalbim tut beni Bırakırsan düşerim Kalbim tut beni Varsın bu inadına savaş diyenlerin kan isteği Kor bir alev gibi dağlasın Kalbim sen Duru, mavi bir […]
aşkı olalım bu kentin / M. Can Güney
gel seninle kumsallarda sevişen martı çığlıklarında aşkı olalım bu kentin sevdalanalım incecikten öpüşünde yağmurun buğulu cam kenarlarını ya da küçük bir teknede bir koydan öteki koya salınan denizin kokusu olalım ıslak sesi olalım sevinçlerin çocukların bisikletleri ardı süren moru olalım menekşenin birden saçaklardan süzülsün hanımeli buram buram toprak olalım saksılarda gel seninle aşkı olalım bu […]
bizimledir / M. Can Güney
fotoğraflar yitirmiş öfkesini ekranlar anlamsız sözler sağır yetmiyor artık gazetelerde ise parça parça insan izleri bazıları yaralı bazıları kurtarılamamış bir çocuk erimiş entarisi eflatun karışmış güllere kan bazıları on üçünde ardında kalan dayanılmaz ezikliği bir babanın anlatılmaz, suskun bir nehirdir akan bazıları zafer işaretine sıkılan acımasız bir kurşun çocukluğumuzu vuran biliyorum yaşamdır kanayan tüm zamanlar […]
İki Yalnız / M. Can Güney
Gökyüzü bulutların oluşması için vardır Rilke Gözlerini hafifçe açarken sesssizliği hissetti önce. Sonra saatlerdir öylece kendini bilmez bir halde sırtını dayadığı duvarı, oturduğu halı kaplı zeminin ne kadar sert olduğunu, canını acıttığını hissetti. Alnı, çenesi, gözleri, bilinci ne yapacağını bilemeyen elleri arasında yavaş yavaş derin bir uykudan uyanıyordu sanki. Uyandıkça da üşüdüğünü hissediyor, açık pencereden gelen dalgaların […]
özlem / M Can Güney
bilmiyorum gülüm kaç kez doğdu güneş kaç kez kızıllaştı dağların tepeleri özledim seni bir yanımda okyanus duramaz, işte öylece kıyılarda sevişir bir yanımda yanık, kül rengi toprak sessizliği salınıp durur sokulur yalnızlığıma, kokun olur artık gözlerin gülüm bir buruk gülümseme dudağımda buğusu öpüşlerin geceler boyu özledim seni
yüreğimizin yarısı / M. Can Güney
yüreğimiz yarıldı ortasından bir gece vakti tam ortasından sessizce ikiye ayrıldı yarısı sizde kaldı yarısı kendini bilmez bir halde göğsümüzde ölümü konusuyor tam on aydır türkiye ölümü konusuyor kış, bahar ve yaz ölümü taşıyor solunan hava içilen su bölünen ekmek içine çekiyor yeryüzü, denizyüzü, gökyüzü ölümü her geçen gün eksiliyor insanlığımız sevgililer kalıyor geride […]