ŞİİR VARDIR
Şiir vardır ahkâm keser
Şiir vardır isyan eder
Şiir vardır alır götürür seni
Keşfedilmemiş yerlere
“Gülün adı”na boş ver der
Saklı güllerini gösterir
Muktedir iktidarlarının
Kanlı ellerini sergiler
Şiir vardır bayrak olur
Barikatlarda, sokakta
Şiir vardır dillerde destandır
Halkının ağzında yankılanır
Şair vardır, şairliği sonra gelir
Aydınlık verir yol gösterir
Dâra gider Şah’a gidercesine
Dik duruşun simgesidir
Şair vardır, Istanbul’u dinler
Süleyman efendiye hayıflanır
Gökyüzünü boyar her sabah
Anlatamıyorum derken anlatır
Şair vardır, kendi doldurur kendi içer
Kanayan yüreğiyle “Aşk olsun çocuk” der
Asılmış yüreklerden genç gönüllere köprüdür
Alır taze algılara, onura, direnmeye götürür
Şair vardır lâf salatasından beslenir
Şair vardır cümle lâf-ı güzafa direnir
Şair vardır ısmarlama beğenilerle şişinir
Şair vardır yüzyıllar ötesinden seslenir
Şair vardır kara donlu, şalgam suyuna yatar
Şair vardır mahpus, toprakla güneşle yanar
Şair vardır göbeğinin tefekküründe ölüdür
Şair vardır göbek salanların korkulu düşüdür
Şair vardır “zerdûz palan ursan” pazarda kimesne almaz
Şair “ben ezelden beridir hür yaşadım” der, satın alınmaz
Kıvrak kalemli şair vardır, fincancı katırlarını ürkütmekten korkar
Şair vardır “üryan geldim, üryan giderim” der, tanrıyı sorgular
Şair vardır namerde, güçlüye methiyeler düzer
Şair vardır, mahkûm edilirken mahkûm eder
Damıtır sözcükleri, okuyana iksir damlatır
Yüreği dağlar, usu kurcalar, kalpler ayartır
Onunla dururuz su başında, çınarla birlik
Arkamızda ebrûlî hanımelleri
Suretimiz gider sonra
Güneş te gider
Kedi de gider
Şiir de
Bâki kalan kubbede…
Ocak 2014
