yüreğimde bir avuç volkan / M. Can Güney
sanma ki geriye sadece
hoşgörünün diyarıyken
şimdiler de ölümlerle yorgun kentte
bedenini siper ettiğin
dört ayaklı minare kalır
bir de faili meçhullar peşinde koşan analar
öperken kendi oğulları gibi seni
sarılırken boynuna
kokladıkları gömlek
göğüslerinde sakladıkları resim
gülüşün
bir avuç sevda kalır
bir de yüzyıllık sessiz bir yağmur
sağanak olup yağanda
delice dökülünce gök
kardeşliğe hasret bu topraklarda
kan yıkanır
savaşa karşı duruşun
barışa adanmış cesur yüreğin kalır
bir de yangından yangına
hep kendinden başkasının acısını taşıyan
babasız çocuklara dayanamayan
o güzel yüreğinde vicdan
bakışın
“savaş bu topraklardan uzak olsun“ diyen sesin kalır
bir de yüreğimde bir avuç volkan
bir de volkan gölgesi karacadağ
bir de hafifçe siyahi
kül rengi olan
